Przepisy PKP dla podróżujących.
1. Chto chce jechać‡ kolejom -€“ ten musi mieć bilet. Bilet kupuje się™ przi kasie za pienią…dze, aż do tego miejsca, kaj się™ chce jechać‡. Chto jechać‡ nie chce -€“ może biletu nie kupować‡.
2. Naczelnik stacyi abo zawiadowca jest ł‚od tego, coby kozoł‚ trąbić‡ abo tyż żeby piskoł‚. Poznać‡ go idzie po czerwonej czapce, takim samym nosie i zaspanej minie.
3. Do pocią…gu wsiodo się bez drzwiczki i wysiodo się™ tom samom drogom. Jednocześnie do Krakowa i Bytomia wyjechać‡ nie idzie
4. (…)
5. Dzieci pł‚acom pół‚ bileta. Panny po 30 latach za dzieci uwożać‡ nie idzie, choćby były mał‚e i bardzo gł‚upie.
6. (…)
7. (…)
8. Do kupieju można zabierać‡ ino mej„sze tłumoczki, przez co żony zabierą‡ nie wolno
9. Jeś›li podróżny chce ździebko użyć‡ ruchu, wolno mu lecieć‡ za pocią…giem.
10. (…)
11. (…)
12. Pociągów przez letnie miesią…ce się™ nie ‚ogrzywo.
13. Za nieudane napady miłosne dyrekcje nie ł‚odpopwiadajom.
14. PociÄ…Â…gi nadchodzom w rozmaitych godzinach z rozmaitych stacji.
15. (…)
16. Używać‡ firanek wagonowych na pieluchy dlo dziecek nie wolno. (…)
Dan w Cyganowicach 1933 r.
DOKP
StanisÅ‚aw Ligoń„ – Bery i bojki Å›lÄ…skie€Â