Trochę historii….

Trwający od początku XX w. rozwój kolei wąskotorowych w okolicach Starachowic był ściśle związany z miejscowymi zakładami przemysłowymi i wydobywczymi. W tym czasie powstała sieć kolei o szerokości toru 750 mm łączących starachowicki Wielki Piec z tartakiem na Bugaju, kopalniami rudy żelaza oraz licznymi ładowniami drewna. Wybudowana sieć liczyła ok. 60 km, zaś łącznie z kolejką lasów państwowych (z 1938 r.) na południe od Starachowic (w rejon Wykusu) – ponad 80 km.

Po wojnie zdecydowano o budowie kolei PKP łączącej Starachowice z Iłżą wykorzystując część istniejącego już torowiska (ukończono w 1950 r.). Na liczącym 20 km odcinku prowadzono głównie ruch towarowy oraz ruch pasażerski (w szczytowym okresie do 6 par pociągów dziennie). W latach 60-tych na skutek zamykania kopalń oraz ograniczenia transportu drewna przewozy zaczęły spadać. Ostatecznie w 1997 roku zawieszono wszelkie przewozy, a tabor przekazano na inne sieci wąskotorowe.